Het regent in Phoenix... No kidding! Ja, we zijn intussen gewoon dat je je in Amerika moet verduidelijken als je een grapje vertelt (I'm just kidding), of als je iets serieus vertelt wat op een grapje gelijkt (I'm not kidding). Indien je dat niet doet, breng je menig Amerikaan serieus in de war! Ofwel krijg je de reputatie "die met zijn rare humor, je weet nooit of die serieus is, of een grapje maakt". Allez ja, het regent hier dus... Vorig weekend, en dit weekend alweer! Gelukkig konden we tussenin toch al van een lekker zonneke genieten!
"Den Ateljee" van Frank Lloyd Wright
Wat een dagje "Renaissance Festival" had moeten worden (dat loopt van ergens in februari tot einde maart) leek vorig weekend op het eerste gezicht letterlijk in het water te vallen. Aangezien de poort van ons appartement blokkeert als het 10 minuten stevig regent, en dan ook zowel de straat om de hoek als de parking van TKI onder water staat, dachten we dat het Renaissance Festival allicht ook zou omgetoverd zijn in een "Pukkelpop-bij-regenweer" decor. En daar hadden we nu toch even geen zin in. Dan maar naar "Taliesin" in Scottsdale, het vroegere hoofdkwartier (een van de twee) van Frank Lloyd Wright, naar eigen bescheiden zeggen de beste architect ter wereld.
Op de valreep konden we nog aansluiten bij de rondleiding van 2 uur. "Ja, natuurlijk! Vlug, vlug, geef ons maar twee ticketjes", waarop de kassier antwoordde: "Alsjeblieft, dat is dan 64 dollar". Ola, ne mens moet in zijn zakken tasten om in de living van de beste architect ter wereld rond te lopen. Maar, we moeten toegeven, voor zover we iets van architectuur kennen natuurlijk, de Frank kon sjieke dinges uit zijn potlood toveren! We waren danig onder de indruk, alhoewel ons enthousiasme een klein beetje getemperd werd toen bleek dat het overal binnenregende. Nuja, ge kunt niet alles kunnen he, ons alternatief programma was toch een succes geweest!
Belgian Night!
Al die regen bracht Roeland, Claudia en onszelf natuurlijk op een lumineus idee! Waarom niet van de gelegenheid gebruik maken om een "Belgian Night" te organiseren! Natuurlijk hebben we het op zijn Amerikaans aangepakt: Liesbet en Claudia werden beiden aangesteld als "Appetizer Director", terwijl Roeland en Jeroen gepromoveerd werden tot "Beer Managers". Jeroen was ook halftijds "Lead Designer" en zorgde voor een aangepaste uitnodiging. En het initiatief werd door de collega's van TKI Engineering warm onthaald! De twee afwezigen hadden een waterdicht alibi, en al de rest ging (met partner) zeer graag op het initiatief in!
De week werd gevuld met shopsessies bij Total Wine en Costco (de Macro van Phoenix), en er werden Belgische vlagjes gemaakt, wafels en pannenkoeken gebakken, witloof gestoofd, quiche gemaakt, Belgische muziek en foto's van ons Belgenlandje verzameld, croque monsieurkes geprepareerd,... Tegen zaterdagavond waren we er helemaal klaar voor! Het appartement van Roeland en Claudia liep vol met ingenieurs en hun vriendinnetjes of vrouwtjes, terwijl de ingenieurs op hun beurt vol liepen met Belgische biertjes! Voor diegenen die daaraan twijfelen: er werd amper over het werk gebabbeld, wat resulteerde in een zeer gezellige avond, die tot in de late uurtjes duurde!
The Morning After
Uitgeslapen en voldaan konden Roeland, Claudia, Liesbet en Jeroen de volgende middag de overschotjes opbrunchen. Zeer relax... en perfecte afsluiter van het geslaagde weekend! Omdat onze Belgen niets op het programma hadden staan, werd er maar ineens een spelletjesnamiddag aangebreid. En die was iets minder relax! Er werd hard tegen hard Macchiavelli gespeeld! De hersenen kraakten en de sfeer was zo gespannen dat er zelfs voor de foto niet kon gelachen worden! Natuurlijk kon dat na afloop van het spelletje weer wel, en hoe konden we ook beter eindigen dan met een diner van alweer overschotjes van de Belgian Night!
Jeroen alweer op reis!
Met de werkweek voor de deur staan er ook weer nieuwe avonturen aan te komen: dinsdag vertrekt Jeroen op een driedaagse "rondreis" door Amerika. Hij gaat samen met enkel Amerikaanse en Belgische collega's op zoek naar bedrijven die met Tessenderlo willen samenwerken. Het persoonlijk record "afgelegde mijlen per dag in de VS" zal allicht deze week sneuvelen!
En de volgende party?
Die staat ook al op het programma! De uitnodiging vinden jullie alvast hieronder. Kom gerust allemaal af!
Ciao!
Liesbet en Jeroen
zondag 28 februari 2010
zondag 14 februari 2010
Jeroen is terug!
Welkom terug!
Na een drietal weken is Jeroen eindelijk terug in Phoenix aangekomen. Zoals jullie eerder konden lezen, heeft Jeroen er drie stevige werkweken opzitten in Coffeyville, KS. Na drie weken van zo een slordige 100 werkuren per week, zonder weekends en inclusief een weekje nachtshift, mocht hij toch even terug naar huis. De pilootinstallatie die moest worden opgestart draait intussen wel, maar wat vertraging bij de constructie en enkele onverwachte problemen tijdens de opstart hebben ervoor gezorgd dat een vervolg onvermijdelijk zal worden. Er zullen dus nog wel enkele weekjes Coffeyville volgende komende maanden.
En ook al was het heel hard werken, de nieuwe TKI collega's in Coffeyville, het installeren van elektrische kabels en van leidingen, de samenwerking met John, de reizende ingenieur van TKI en ook het 24/7 ploegenwerk met Francine en Alex waren wel eens een aangename afwisseling na het maandenlange bureauwerk in Phoenix.
En Liesbet?
Bergbeklimmen
En dan na drie weken...
... vond Liesbet het gelukkig nog niet al te erg dat Jeroen terug thuis kwam. Het had niet veel gescheeld of een dagje vertraging had nog roet in het eten gegooid, maar uiteindelijk kwam Jeroen toch op tijd thuis. Moegewerkt stond er dit weekend dan ook meer nachtrust dan anders op het programma, maar gelukkig werd er ook nog even tijd gevonden om Chinees Nieuwjaar te gaan vieren in het Chinese centrum in Phoenix! Met Chinese specialiteiten en allerlei demonstraties was het een leuke "trip" in Phoenix! En ook zondag stond een dagje relaxen op het programma.. Hoewel, die drie uurtjes fietsen langs de Green Belt kropen wel in de kleren!
Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen
Na een drietal weken is Jeroen eindelijk terug in Phoenix aangekomen. Zoals jullie eerder konden lezen, heeft Jeroen er drie stevige werkweken opzitten in Coffeyville, KS. Na drie weken van zo een slordige 100 werkuren per week, zonder weekends en inclusief een weekje nachtshift, mocht hij toch even terug naar huis. De pilootinstallatie die moest worden opgestart draait intussen wel, maar wat vertraging bij de constructie en enkele onverwachte problemen tijdens de opstart hebben ervoor gezorgd dat een vervolg onvermijdelijk zal worden. Er zullen dus nog wel enkele weekjes Coffeyville volgende komende maanden.
En ook al was het heel hard werken, de nieuwe TKI collega's in Coffeyville, het installeren van elektrische kabels en van leidingen, de samenwerking met John, de reizende ingenieur van TKI en ook het 24/7 ploegenwerk met Francine en Alex waren wel eens een aangename afwisseling na het maandenlange bureauwerk in Phoenix.
En Liesbet?
Ook al waren de voorbije drie weken niet het meest prettige vooruitzicht voor Liesbet, achteraf gezien viel dat vrijgezellenleven toch best wel mee. Natuurlijk staat de Nederlandse les nog steeds prominent op het menu, met de Spaanse les als het onafscheidelijk dessertje, maar de voorbije weken werd het menu ook steevast aangevuld met niet te weerstane tussengerechtjes:
Op wandel met Roeland, Claudia en Beatriz
Roeland en Claudia, die op punt stonden om via Chicago aan hun tripje naar Belgie te beginnen, vonden toch nog even tijd om een dagje met Liesbet op te trekken. Het olijke viertal trok naar Picachu State Park, een van de state parken die straks gesloten wordt door de economische crisis en de daarbij horende besparingen. Reden genoeg dus om eens uitgebreid op verkenning te gaan, gevolgd door een etentje met spelletjesavond bij Roeland en Claudia. Als dat geen mooi begin was van drie weken vrijgezellenleven!
De trend was ingezet! Een dagje shoppen mocht natuurlijk niet ontbreken, en ook alle nieuwe vriendinnetjes kregen een telefoontje. De man van Melle was er niks tegen! "Hey Iris, heb je geen zin om iets te gaan eten en daarna naar de film te gaan? 't Is niet voor mij, maar voor mijn eenzaamheid" Geef toe, dat kon Iris niet weerstaan! Iris is trouwens ook een Belg en is nieuw hier in Phoenix. Zij ging dus met alle plezier op het verzoek in en bracht meteen haar vriendinnetje mee.
Tussen al die drukke bezigheden door, stond er trouwens ook nog een dagje klimmen op het programma. Een meetup (groep op het internet) trok er een dagje op uit om te gaan klimmen en te gaan rappellen op Camelback Mountain. Daar moest Liesbet geen twee keer over nadenken! Een hele dag plezier, met zelfs een blinde compagnon die had besloten om de uitdaging aan te gaan! Chapeau!
En dan na drie weken...
Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen
Abonneren op:
Reacties (Atom)



