In de vorige aflevering lichtten we al een tipje van de sluier op.. Jawel, Bruno, Nathalie en ons "Moek" hebben zich in maart aan de lange oversteek gewaagd en brachten ons een bezoekje. Dat was meer dan genoeg reden om hun te verwelkomen met een echt Amerikaans chocolate chip cookie, vonden wij! Welcome to the USA!
Sedona
Veel tijd om uit te rusten (en van het cookie te bekomen) was er anders niet:
de volgende ochtend ging de reis al van Phoenix naar Sedona. Uitrusten was er dan wel niet bij, maar energie opdoen tussen de Vorteces in Sedona deed ook wel deugd. Een fikse wandeling, en 's avonds een goeie pizza en de jetlag was al (bijna) verteerd. Alhoewel, misschien vielen onzen Bruno zijn blaffeturen toch wel ietske vroeger dicht dan anders :-)
Grand Canyon
Wat een geluk hebben wij toch met het weer! Dat was al enkele keren gezegd in de voorbije twee dagen. Toen de sneeuwstorm losbrak tussen Sedona en de Grand Canyon werd het plots wel even stiller.. De geplande zonsondergang aan de grootste canyon ter wereld verdween plots in de sneeuw en de mist! Maar niet getreurd, fris en monter stonden onze vijf toeristen de volgende ochtend klaar voor hun trektocht in de Canyon. Volledig uitgerust zelfs met "sneeuwkettingen"! Ohja, de hemel was intussen weer knalblauw, en deze keer konden moeke, Bruno en Nathalie dan eindelijk de canyon in volle glorie bewonderen. Geen discussie over de conlusie van Nathalie: "Amai, da's toch wel echt groot".
Onze sneeuwkettingen brachten ons zonder ongelukken tot aan "Skeleton Point", waar we een glimp van de Colorado River konden opvangen, en weer naar boven. En 't zou niet de laatste keer zijn dat die kettingen van pas zouden komen..
En dan de echte "Far West"
Het Indiaans restaurant was letterlijk en figuurlijk een voorsmaakje van wat er ons in Monument Valley te wachten stond. Een 4x4 rondrit in het land van John Wayne, waar zo ongeveer alle Westerns zijn opgenomen. Miljoenen jaren heeft de natuur erover gedaan om die rotsformaties te vormen! Gelukkig hadden wij niet zo lang nodig om ze te bewonderen, want wij moesten nog naar Arches in de namiddag!
Arches
Het volgende park op de lijst was er eentje met meer dan 2000 "bogen" tussen de rotsen. Het is dan ook zeer terecht "Arches" genoemd. Toen Bruno en Nathalie hun geslaagde imitatie neerzetten, waren er zelfs heel even 2001 bogen in het park! En om de dag helemaal compleet te maken, volgde er nog een zonsondergang, die we konden bewonderen vanuit de "Double Arch". Voor Bruno en Nathalie, die 's ochtends de zon al hadden zien opkomen, was dat wel een heel geslaagde dag!
Canyonlands
De aandachtige lezer vraagt zich allicht af of we nu echt
alle parken in het zuidwesten hebben gedaan.. Jawel! Het volgende op de lijst was Canyonlands! De foto die we hier eigenlijk hadden moeten bijplakken was die van een uitgestrek 'Planeet Mars'-landschap. Ware het niet dat Bruno en Jeroen net in Canyonlands beseften dat ze oud aan 't worden zijn: of dat is het toch, als je tegen je eigen moeder moet zeggen "Moek, voorzichtig he! Allez, zout ge dat wel doen? Zegzeg, kom ne keer terug naar beneden!!" De rollen waren inderdaad omgekeerd, maar we moeten toegeven dat de foto wel de moeite waard is! (en jullie weten nog niet eens hoe diep die put onder die boog wel niet is..)
Bryce Canyon
Omdat we niet te lang willen uitweiden, laten we ons blitzbezoek aan Capitol Reef even in het midden.. Een wel zeer sjieke scenic byway bracht ons van daaruit naar Bryce Canyon, waar we onze sneeuwkettingen weer mochten bovenhalen! Maar zelfs met sneeuwkettingen waren we niet altijd opgewassen tegen de dikke witte laag, getuige Nathalie die na een klein misstapje plots haar been zag verdwijnen!
Die paar meterkes sneeuw konden de pret echter niet drukken, en nadat Liesbet en Jeroen hun terugtocht naar Phoenix hadden aangevat, deden Bruno, Nathalie en moeke er nog een stevige trektocht bovenop!
Zion National Park
Na al dat wandelen (of was het omdat Liesbet en Jeroen even niet meer het tempo bepaalden...?) deed ons drietal het in Zion een beetje rustiger aan. Hoewel, er werd nog wel wat gewandeld, maar vooral ook heel duchtig geshopt!! Nu ze met een Amerikaanse Camelbak is uitgerust, is Nathalie wel helemaal klaar voor de Dodentocht!
Las Vegas! Happy Birthday moeke!!
En waar kan je beter verjaren dan in Las Vegas? Zeker als je voor je verjaardag dan ook nog eens een sjieke show van Cirque du Soleil kan gaan meepikken! Voor ons moeke was het een verrassingsshow en een verjaardagsshow! "Le Reve", wat als een van de mooiste shows van Cirque du Soleil bekend staat, was dan ook een geslaagd verjaardagsfeestje! Natuurlijk stonden ook alle casino's op het programma, en oh ja.. Een (stevige) dagtrip naar Death Valley!
Uitrusten in Phoenix...
Na nog een laatste lange rit en een wel heel geslaagde vakantie, kon er gelukkig nog even uitgerust worden in Phoenix. Moeke bracht een bezoekje aan het labo waar Jeroen allerlei proefjes aan 't doen was, Bruno gaf met zijn golftalent zelfs de lokale golfers het nakijken, een derde valies werd gevuld met een stevige shopping-sessie in de Anthem Outlets (binnenkort weten ze in Breendonk ook dat Aeropostale een merk is van T-Shirts..) en de laatste avond werd afgesloten met een matchke NBA basketbal van de Phoenix Suns! Wat een vakantie!!
En dan nu...?
Weer werkendag natuurlijk! Een dagje nadat de bezoekers vertrokken, was ook Jeroen weer de piste in, voor twee weken naar Finley, WA weeral. Gelukkig was het deze keer om het testprogramma af te sluiten, en er bleef zelfs een dagje over voor een bezoekje aan Marian, Thomas, Marie, Emma en Laura in Portland! Liesbet had intussen die twee weekjes volgepland met uitstapjes met vrienden, barbecues en feestjes, en natuurlijk ook haar (ver)taalwerk!
Sinds dit weekend is Jeroen weer thuis (deze keer toch voor een enkele weken) en worden onze batterijtjes weer opgeladen voor nieuwe avonturen!
Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen
Kubb-feestje!
Over de week valt er meestal niet zo superveel te vertellen (en als er al iets te vertellen valt, is het "company confidential") dus springen we maar meteen naar het volgende weekend :-) En in dat volgende weekend was er plots wel groot nieuws! Het regende in Phoenix!! Een hele zaterdag dan nog wel! Nadat we even waren bekomen van de shock (en het feit dat we niet konden gaan hiken op zaterdagochtend), had Liesbet plots een fenomenaal idee voor een binnenhuis-activiteit: grote kuis!
Een van de belangrijke delen van een Amerikaanse grote kuis, is een "carpet cleaning". Voor ons houdt dat in: zet alle meubels opzij (de badkamer, de keuken, het terras, alles is goed..), loop naar de dichtst bijzijnde Home Depot, huur een carpet cleaner, en begin aan een "geavanceerde stofzuigbeurt". Allemaal goed en wel, maar nadien mag je ook niet meer op je tapijt lopen tot het helemaal droog is! Dat wil dus zeggen dat na een voormiddag stofzuigen, je verplicht op een buitenhuis-sessie moet: shoppen, ietske gaan drinken, ietske gaan eten, shoppen, nog ietske gaan drinken,... allemaal tot het tapijt droog is! Soit, dat noemen ze dan "het aangename aan het nuttige koppelen" :-)
Deze ochtend kregen we al bijna heimwee naar de regen: op ons zaterdagochtend programma stond een hike naar de top van Camelback Mountain. Daar hadden we best wel zin in, ware het niet dat de temperatuur om 10u 's ochtends al 90F (of ongeveer 32C) bedroeg. Onze hike naar de top ging dus ietske trager dan wat we gewoon zijn, maar we zijn er wel weer geraakt!
