Van hie na da (deel 2)

De Grand Canyon was maar het begin...

Zoals jullie intussen al weten, begon onze septembermaand met een tripje naar de Grand Canyon met "vak en co".  Dat was echter klein bier met wat er nog zou volgen:

10-12 september: het weekend van de TKI-collega's

Misschien kennen jullie Alex nog, de collega van Jeroen die pas een dochter heeft gekregen samen met zijn vrouw Erika (herinner je je nog de versierde, en vooral roze, bureau van Alex?).  Welnu, Liesbet en Erika waren vrijdag op stap geweest, wat ei-zo-na voor een dubbele boeking had gezorgd: hun namiddagje shoppen liep al snel uit tot in de late namiddag (lees: vroege avond) en voor we het beseften zaten we met z'n allen bij Alex en Erika te aperitieven.  Jeroen had intussen echter al afgesproken met Francine (een andere collega), dus onze vrijdagavond werd uiteindelijk nog afgesloten met wat pintjes in de tuin van Francine en John.  Als dat geen goede start van het weekend was.

In dat weekend was ook nog een dagje met Beatriz en Erik gepland in "Wet 'n' Wild" een waterpark in Phoenix.  Best wel welkom, want de temperaturen zijn nog steeds niet onder de 100F of 38C gezakt...

12-16 september: Jeroen naar Fresno

Jeroen zijn zwembroek was nog niet droog, of de volgende valies was al gepakt: voor een groot project dat momenteel bij Kerley in de startblokken staat, ging Jeroen wat informatie verzamelen in een van de bestaande fabrieken.  Na een race naar de luchthaven (nadat US Airways 2u vertraging had aangekondigd per sms, stuurden ze een half uurtje voor vertrek een nieuw berichtje om te zeggen dat de vlucht toch op tijd zou vertrekken, jawel).  Uiteindelijk geraakten toch nog 3 van de 4 Kerley ingenieurs op tijd aan het vliegtuig voor een driedaagse trip naar Fresno, California.

16-19 september: San Francisco met Vak en co

Op donderdag kwam Jeroen tegen 11u weer aan in Phoenix.  Nog net op tijd om de valiezen te herpakken, een hapje te eten en tegen 16u alweer in de luchthaven te staan voor de vlucht naar San Francisco.  Daar zouden Liesbet en Jeroen nog een weekendje optrekken met vak en co, die intussen alle natuurparken van de Southwest hadden bezocht.

Op vrijdag stond er eerst nog een bezoekje aan Kristiaan op het programma.  Kristiaan is een ex-studiegenoot van Jeroen en doctoreert momenteel in Stanford.  Een beetje onverwacht bleek Kristiaan de hele dag vrij te kunnen maken om ons rond te leiden over de campus in Stanford, en langs de kust in San Francisco.  Een schitterende en leerrijke dag dus, die werd afgesloten in een micro-brewery met een sampler van lokale biertjes...

Intussen waren ook vak en co al aangekomen op het hotel in San Francisco.  Toen we met wat vertraging aanklopten aan hun kamerdeur, waren er niet veel woorden nodig om te merken dat ze al een leuke tijd hadden gehad: de frigo zal al gevuld met pintjes, de glaasjes wijn stonden klaar (tot aan het randje :) en zelfs voor aperitiefhapjes was gezorgd; allemaal uit de voorraad in de minivan! De rest van de avond werd aangevuld met alle reisverhalen en met een lekker diner bij "Plouf", het lokale Franse restaurant...

De volgende ochtend was het (naar onze normen) vroeg dag voor een bezoek aan wat voor Guantanamo allicht de meest beruchte gevangenis ter wereld was: Alcatraz.  Met behulp van een audio-tour werden we op een reis door de tijd getrakteerd, met alle verhalen van het leven op Alcatraz, inclusief alle ontsnappingspogingen!

In de namiddag moest er gecompenseerd worden voor het Amerikaanse dieet van de voorbije twee weken: een tourke op de fiets, tot aan de golden gate bridge.  Een hele inspanning, waarvan onze bezoekers natuurlijk snel dorst kregen, wat al dat gesport dan weer met enkele glazen compenseerde, maar soit, 't is vakantie voor iets... Na de ferry en de fiets, werd de verkenning van San Francisco voortgezet met de bus en te voet: door Chinatown, Financial District en langs het Civic Center en de Yerba Buena gardens...

21-23 september: Jeroen naar Illinois en Iowa

Na ons weekendje in San Francisco, waren we allebei een volledige dag in Phoenix! Pfiew, dat was precies al even geleden? Maar mooie liedjes... dus op dinsdag vertrok Jeroen richting Decatur, Illinois voor een bezoek aan een leverancier.  Op het programma stond ook nog een tweede bezoek, dus op drie dagen werd er vooral heel veel gevlogen en gereden: van Moline, IL naar Decator, IL naar Waterloo, IA en weer naar Moline, IL.  Een constante door al het gereis: mais! De zogenaamde "maisgordel" strekt zich uit over Illinois en Iowa, waardoor dat natuurlijk een nogal interessante regio is voor Tessenderlo Kerley als meststoffen producent.

Eindelijk weer thuis...

Dit weekend wordt er eentje om te bekomen van al dat gereis in september.  En ook de volgende drie weken beloven nog vrij rustig te worden.  Stilte voor de storm, en dat wordt dan onze volgende trip naar Belgie (vooral voor Liesbet) en Duitsland (voor Jeroen).  Aankomst in Brussel op 16 oktober!

Tot binnenkort!

Liesbet en Jeroen

Van hie na da

Het is nogal een gedoe hier de laatste weken... Nuja, gedoe... We mogen zoals steeds niet klagen, want er is alweer heel wat leuk gedoe bij.

Sedona met "vak en co"

We waren nog geen week terug in Phoenix, of we stonden onze eerste bezoekers al op te wachten op de luchthaven.  Vake (Jeroen's daddy) met zijn companie (Imelda, Ghislain en Micheline) waren helemaal klaar voor een tocht van drie weken door de Zuidwestelijke staten van de USA.  Die tocht begon in Phoenix, met een ochtendwandeling in het Squaw Peak park.  Een ochtendwandeling, want de temperatuur haalt in september nog steeds vlotjes 40 graden overdag!
Door de drukke planning was er nogal weinig tijd om de stad te verkennen, dus na een stevig ontbijt vertrokken we met onze vier bezoekers naar Sedona.  Na een pic-nic tussen de rode rotsen stond ook daar nog een wandeling op het programma.  Een opwarmertje, letterlijk en figuurlijk, want er moest nog wat geacclimatiseerd worden aan de zomerse temperaturen van Arizona.

Overnachten zouden we doen in Flagstaff, waar ook een diner bij een lokale micro-brewery op het programma stond.  Vooral Ghislain was behoorlijk opgewekt bij het horen van de eindbestemming van de dag.  Het enthousiasme werd jammer genoeg snel getemperd na het proeven van enkele lokale bierkes.  Tja, niks boven een Belgisch pintje he! Gelukkig was er nog de "seniorenhumor" (dit hebben we zelf niet uitgevonden) die een stuk beter werd gesmaakt dan de biertjes!

Grand Canyon... de klassieker

Je kan Arizona niet bezoeken zonder langs de Grand Canyon te passeren.  Voor Jeroen en Liesbet intussen een klassieke trip, maar voor de bezoekers een indrukwekkende ontmoeting met de bekendste put-in-de-grond ter wereld.  Meteen werd ook duidelijk dat Sedona maar een opwarmertje was.  De South Kaibab Trail duikt steil de canyon in richting prachtige vergezichten over de canyon.  Natuurlijk, wat steil de canyon induikt, moet ook steil weer opgeklommen worden! Van "loemmer" naar "loemmer" werd de Canyon al bij al nog vrij vlotjes overwonnen!

Een avontuur op weg naar huis
Na een voorlopig afscheid volgde voor Liesbet en Jeroen de rit naar huis.  Wat een niet noemenswaardige rit moest worden, draaide echter uit op een straf avontuur: een ongeval versperde de toegangsweg naar Phoenix, wat op de laatste dag van "Labor-weekend" snel aanleiding gaf tot uren file.  Jeroen en Liesbet hadden daarop het lumineuze idee om een binnenweg te nemen, die na het invallen van de duisternis echter snel over pikdonkere onverharde zandweggetjes bleek te gaan.  Nadat we in het licht van onze koplampen twee tarantula's de weg hadden zien oversteken, en twee andere verloren toeristen foto's hadden zien nemen van een dikke ratelslang, waren we maar al te blij dat we na een twintigtal kilometer 4x4 weggetjes opnieuw in de file stonden...  En enkele uren later dan toch heelhuids thuisgeraakten.

En dan nog Fresno, San Francisco en Illinois en Iowa
En dit was nog maar de start van september... Op het programma stonden en staan nog een fabrieksbezoek aan Fresno, CA voor Jeroen, een volgend vakantieweekend in San Francisco met vak en co, en nadien nog een business trip voor Jeroen richting Illinois en Iowa.  En dat allemaal nog in september... Veel te veel dus voor een enkele blog-episode: de rest volgt binnenkort!

Ohja, er is ook nog nieuws...
Wat we toch zeker in deze blog willen vermelden, is dat er onverwacht groot nieuws is: neen, we zijn niet zwanger, in tegenstelling tot wat sommigen blijkbaar hadden geinterpreteerd (nietwaar Evelien?)... Het grote nieuws is dat er nog een extra bezoekje aan Belgie op het programma staat! Toch voor Liesbet althans, want Jeroen moet voor een weekje in Duitsland zijn... de ideale gelegenheid dus voor een extra blitzbezoek!

Tot gauw!
Liesbet en Jeroen

We zijn terug!

Haai!

We zijn terug in Phoenix! Na een stevige reis in twee delen en enkele dagen in Phoenix, zijn we alweer bijna helemaal bekomen van onze jetlag.   En nadat we dinsdag de immigratie waren gepasseerd, werden we op zeer gepaste wijze in de luchthaven van Chicago ontvangen: toen we onze ice-tea, en een eerste gratis refill, en een tweede gratis refill hadden opgedronken, vonden we het toch welletjes geweest.  Toen we vriendelijk bedankten voor de derde refill, volgde al even vriendelijk: "Do you know how much you paid for this? You really need another refill!" Welcome back in the US!

Chicago
Een tiental dagen eerder, op vrijdag 27 augustus, was onze trip op dezelfde locatie gestart: Chicago, IL.  Op weg naar Belgie namen we van onze tussenlanding gebruik om een aantal dagen te blijven hangen in Chicago.  Ondanks alle straffe verhalen (Chicago heeft een van de hoogste criminaliteitscijfers van de VS) voelden we ons onmiddellijk op ons gemak! Een prachtige stad, met overal indrukwekkende wolkenkrabbers!


Die wolkenkrabbers heeft Chicago "te danken" aan the Great Fire.  In 1871 verwoestte een gigantische brand ongeveer heel de binnenstad van Chicago.  Op de "American Way" werd de stad echter in een mum van tijd heropgebouwd.  Vanuit de hele wereld kwamen architecten op het reuzeproject af, met heel indrukwekkende gebouwen tot gevolg.  Reden genoeg dus om eens een begeleide wandeling door de binnenstad te maken met de "Architecture Tours".  Wat we daarvan onthouden hebben, is dat de Great Fire niet door een koe werd aangestoken! We zijn jammer genoeg niet te weten gekomen of de koe dan ook onterecht tot de hamburgerdood veroordeeld werd, maar we gaan ervan uit van wel...

In een van de wolkenkrabbers, de Sears (of Willis) Tower, heeft men er trouwens niet beter op gevonden om enkele glazen kisten naar buiten te schuiven, en dat natuurlijk op het 103e verdiep! En ook al lopen er dagelijks duizenden mensen over die glazen vloer, het is toch even schrikken als je 103 verdiepingen naar beneden kan kijken, hoor!

Een andere publiekstrekker is "Millennium Park".  Zoals de naam het zelf zegt, werd het park aangelegd ter gelegenheid van het nieuwe Millennium.  Nuja, officieel dan toch, want het heeft tot 2004 geduurd vooraleer de Chicagoans van hun park konden genieten.  Het resultaat mag er echter best wel wezen: de alom bekende "Bean" (die eigenlijk een vallende kwikdruppel moet voorstellen), de Music Hall en twee heel leuke fonteinen van spuwende inwoners zijn maar kleine onderdeeltjes van een indrukwekkend park!

Zij die de kaart van de VS een beetje kennen, moeten we allicht ook niet meer vertellen dat Chicago aan Lake Michigan ligt.  En ook dat hebben die Amerikanen heel goed gedaan: het prachtige "waterfront" is de perfecte locatie voor een wandelingetje langs het water.  Een wandelingetje? Daar hadden we intussen eigenlijk wel genoeg van.  Op onze drie dagen Chicago hebben we onze schoenzolen bijna versleten! Maar natuurlijk bestaat er voor alles een oplossing: de Segway!

Op maandagochtend stond de "Early Bird Segway tour" op het programma.  Om 7u stonden we (met valhelm!) paraat aan onze Segway.  Een tweewieler die je kan laten rijden door simpelweg naar voor of naar achteren te leunen.  Een welkome afwisseling na al dat gewandel! Onze gids had trouwens nog een verrassende tour in petto, met allerhande plekjes die we de voorbije drie dagen nog niet hadden ontdekt!  Een perfecte afsluiter van onze Chicago trip!

Ohja, natuurlijk hebben we ook de lokale keuken verkend: de Chicago style pizza en de Chicago style hotdog.  Aan jullie de keuze om te beslissen wat jullie zouden verkiezen:

En dan naar den Belgique!!
Zoals jullie weten waren we natuurlijk ook al een tijdje aan het uitkijken naar het tweede deel van onze reis: een tripje naar Belgie! Op dinsdagochtend zette onze piloot ons veilig aan de grond, en konden we aan onze Ronde van Vlaanderen beginnen.

In Baardegem werden we al direct opgewacht door de lokale carnavalstoet! Echte Vlaamse folklore bij onze aankomst, wie had dat kunnen denken! Dezelfde dag stond ook nog een bezoekje aan Kirsten, Samian en Bert op het programma.  Nadien volgden nog bezoekjes aan de oogarts in Aalst, gevolgd door een lunch met Tim, de koffie bij Marjan, Wouter, Jakob en Simon, kaas- en wijnavond bij de families Suls en Van Cauwenbergh, een bezoekje aan de tandarts en twee bezoekjes aan de vroegere collega's in Tessenderlo en Vilvoorde, een bezoekje aan de werf in het huisje van Frederik, een aperitiefje bij Evelien op het nieuwe appartement, een avondje met Katia, Stijn, Yana, Inge en Julien, een gesprek met HR in Brussel, een dagje met Piet, Nele en Floortje, een verrassingsfeestje voor Nele haar 30ste verjaardag, wat uiteindelijk ook een feestje voor Jeroen bleek te zijn, een ontbijtbezoekje bij Liesbet, David, Marie en Louise, een trouwfeest van tante Kathy en Jurgen, een tuinfeest bij Klaar en Frederik, de rest van het trouwfeest, een dagje werken in de VIP van Popwijk, een koffiekoekske bij Leentje, Ifor, Hanne en Kobe, een werfbezoek bij Bruno en Nathalie, nog een laatste bezoekje in Baardegem en nog een uurtje in de zetel in Opwijk.

We hoeven jullie allicht niet meer te vertellen dat we enkele dagen hebben moeten bekomen in Phoenix, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat we alweer ontzettend hard hebben genoten van onze vakantie in Belgie!!! Allemaal heel erg bedankt voor de schitterende ontvangst!!!

En nu? Nog vlug een douchke, want binnen een half uurke komt de "vak" (papa van Jeroen) al toe, om straks drie weken in de Southwest te gaan rondtouren! En natuurlijk gaan wij enkele dagen vakantie meepikken, of wat hadden jullie gedacht?

Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen