En dan nu... Haring!

Onze vliegtrip over de Pacific bracht ons bij de Kip Hawaii... Dan maar eens kijken wat een vliegtrip over de Antlantic ons zou brengen... Haring, jawel!!

Kopenhagen

Voor een van de projecten bij Kerley werkte Jeroen samen met een Deens bedrijf.  En als er dan eens moet getest worden in hun installaties, is hij als Europeaan van dienst natuurlijk uitverkoren om de trip overseas te maken.  Da's maar een woord! Van de nood werd al snel een deugd gemaakt, en na een weekje werken landde ook Liesbet tussen de sneeuwbuien door in Kopenhagen Airport voor een weekendje Kopenhagen.

Jeroen had intussen al ontdekt wat de Deense specialiteit is: Haring! Haring met appeltjes, haring met ajuin, haring met currysaus, haring met mayonnaise, vijf werkdagen.. vijf soorten haring op het menu! Die italiaan op zondagavond met Liesbet was dus meer dan welkom!

Tivoli

Nadat Walt Disney het Tivoli-park had bezocht, besloot hij ook aan zijn Disney pretparken te beginnen.  "Zo moest een amusementspark eruit zien!", vond hij.  Dat vonden wij trouwens ook: ooooooveral kerstverlichting, ijssculpturen, roetsjbanen, gluhwein en pannenkoeken! Wat een ontvangst in Kopenhagen!

Madammeke Pis?

We hadden geluk: nadat ze haar vaderland was gaan vertegenwoordigen op de wereldtentoonstelling in China, was de Kleine Zeemeermin net terug in Kopenhagen.  Als goede toeristen trokken we in -7 graden te voet langs het water op zoek naar de Zeemeermin.  Met bevroren tenen moesten we uiteindelijk die taxichauffeur van eerder in de week gelijk geven: "Toen ik in Brussel Manneke Pis zag, wist ik plots wat al die toeristen in Denemarken van onze Zeemeermin vinden", wist die ons te vertellen.  Voila, bij deze weten wij nu ook hoe de toeristen in Brussel zich voelen als ze naar Manneke Pis staan te kijken...

Wissel van de wacht

Weer op weg naar de stad mochten we nog onverwachts de wissel van de wacht meemaken.  Nuja, die wachters moeten wel heel dikke sokken gedragen hebben, want onze bevroren tenen hebben het einde van de wissel niet meer meegemaakt..
Dan maar naar binnen! De Lego-store, bijvoorbeeld! Omdat Legoland een beetje ver was, snoven we de Lego-sfeer maar op in de winkelstraat.  Nyhavn, het schilderachtige jachthaventje in de buurt van ons hotel, was daar wel erg mooi nagemaakt!

En dan ... naar huis !!

Na een geslaagd weekendje in een wel erg mooie stad, kon onze terugreis naar huis beginnen.  Na al een relatief chaotisch weekend in de Europese luchthavens, vertrok onze vlieger op maandagochtend dan toch op tijd naar Brussel.  Oef.. of dat dachten we toch..
Net geland op Zaventem, bleek ook daar echter de chaos zijn losgebarsten: "Due to bad weather, your luggage will be delivered with a slight delay".  OK.. A slight delay, kunnen we mee leven.. Toen onze bagage 2.5u later van de band rolde, hadden we chauffeur Evelien al bedankt voor haar geduld en aangeboden diensten, en trokken we naar het station.  Een half uurtje voor een ticket, en hop! Op de trein! "Wegens de slechte weersomstandigheden, zal deze trein aankomen met enkele minuten vertraging"... Welcome to Belgium!!! En toch waren we blij dat we weer eens thuis waren!

Ciao!
Liesbet en Jeroen

Hawaii !

Euhm.. Was dat niet al een tijdje geleden? Jawel, bij deze dan ook ons eerste goede voornemen voor 2011: nog eens werk maken van deze blog! Nuja, het voordeel van intussen al meer dan een maand niet meer op de blog te hebben geschreven is dat we nu wel veel te vertellen hebben!

Hawaii
Ja, inderdaad! Zoals de meesten onder jullie intussen al wel weten, zijn we eind november tijdens het lange Thanksgiving weekend naar Hawaii getrokken! Of meer bepaald "Kuai", een van de eilanden van de eilandengroep die Hawaii is.  Kuai staat bekend als het minder toeristische eiland, dat voornamelijk gericht is op "hikers", wat jullie allicht niet helemaal hoeft te verbazen.

Luau Party met kip!
Waar is da feestje? Hier is da feestje! Jawel, ook in Hawaii! Meteen na aankomst werden we al verwacht op het eerste feestje.  Naar Hawaiiaanse traditie, dus ook wel "Luau Party" genoemd.  Het eerste wat daar gebeurde: we got lei'd (met een knipoog naar de Engelstaligen onder ons)! Jawel, meteen een typische Hawaiiaanse krans (een "lei", of wat dachten jullie?) rond onze nek en het eerste cliche werd bevestigd.. Het volgende wat daar gebeurde: de pater familias van de familie Smith (jawel, een echte Hawaiiaanse familie, wij konden het ook niet meteen geloven) riep het publiek toe met "Aloooha!", spontaan gevolgd door een uitbundig "ALOOOOOOOOOHAAAA!" van de Amerikaanse toeristische massa.  En daar was meteen het tweede cliche! Welcome to Hawaii!
Nuja, wij waren net aangekomen en moesten nog wat in de sfeer komen, dus we gingen er vanuit dat het aan ons gelegen was.  We lieten het dan maar niet aan ons hart komen en genoten met volle teugen van de rondleiding door de botanische tuin, de lokale bereiding van "pulled pork" (een varken gestoofd in een put in de grond) en van het daaropvolgend diner met Mai Tai, en Mai Tai, en... hmmm... het derde cliche: die cocktails smaken hier wel heel lekker! De avond werd nog afgesloten met een spetterend dansspektakel.  Kan een mens zich nog een betere entree bedenken?

Hiken met kip
Kuai is het hikers-eiland en dat zullen we geweten hebben! Een van de meest gevaarlijke hikes in de VS ligt op het eiland Kuai en trekt zo'n 11 mijl langs de Na'pali Coast, die enkel te voet en via een helikopter te bereiken is.  Liesbet was natuurlijk meteen dolenthousiast en na wat onderhandelen met Jeroen werd er dan maar besloten om het eerste (mietjes-)gedeelte te doen en er een hike naar enkele watervallen aan te breien.  Omdat we dan toch nog moesten bewijzen dat we niet helemaal mietjes waren, kon een frisse (zeg maar ijskoude) duik in de watervallen niet ontbreken!

Ook op het programma: de Waimea Canyon!  De Grand Canyon van de Pacific ligt toch wel op Kuai zeker! Chauvinistisch als we intussen zijn, wilden we er ons van verzekeren dat onze eigenste Grand Canyon in Arizona toch nog groter en dieper was, dus onze volgende hike was meteen gepland.  Ook daar zouden we een reusachtige waterval moeten treffen, maar die was helaas wegens gebrek aan water niet meer te bespeuren.  Geen water? Dan maar naar Waimea National Park en de natste plaats op aarde! En wat vind je als je wandelt op de natste plaats ter aarde? Jawel: modder! Jawel: veel modder! Onze wandeling werd al snel omgetoverd in een langgerekte glijpartij, maar dat maakte het natuurlijk niet minder mooi en spectaculair! Ahja, Evelien, waren dat die wandelschoenen die jij graag had teruggekregen binnenkort?

Snorkelen met kip

Een andere populaire bezigheid op Kuai: snorkelen! Wat we zonet niet hadden vermeld, is dat je de Na'pali Coast ook per boot kan verkennen.  Dat leek ons best wel leuk, en het ontbijt, de lunch en vooral de Mai Tai was dan maar mooi meegenomen.  Een hele voormiddag duurde de tocht op de Catamaran, met prachtige uitzichten op de kust, uitbundige ontmoetingen met de lokale dolfijnen en een verfrissende duik al snorkelend tussen de vissen!  Van dat gesnorkel konden we maar niet genoeg krijgen, dus dat hebben we dan maar snel aan ons programma toegevoegd.  Tijdens een van onze snorkel-uitstapjes kregen we zelfs gezelschap van een reuze zeeschildpad!!

Kip Hawaii!
U heeft het zich intussen allicht afgevraagd: vanwaar al die kip? Wel, dat hebben wij ons vijf dagen lang ook afgevraagd... Waar je in het midden van de oceaan op een exotisch eiland veelkleurige tropische vogels zou verwachten, was het hele eiland vergeven van jawel: kiekens!! De gangbare theorie is dat de tropische storm Iniki in 1992 vele kippenhokken en -kwekerijen verwoestte, waarna de losgeslagen kippen zich lustig konden vermenigvuldigen op het eiland zonder natuurlijke vijanden.  Of dat laatste de waarheid is, zullen we allicht niet te weten komen, maar we weten nu tenminste wel waar de "Kip Hawaii" vandaan komt!

Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen