Vancouver met Evelien en Pieter!

Wow! Het is al augustus! En naar onze meest recente gewoonte hebben we alweer een hele tijd niet geblogd! Alsof we er geen tijd voor gehad hebben... Wel, dat was misschien ook wel zo, want juli was wel ontzettend actief in vergelijking met de voorbije maanden.

Vancouver zonder zus...
De eerste stevige uitstap die in juli op het programma stond, was die naar Vancouver.  We zouden er Evelien en Pieter gaan bezoeken, die daar hun Europese vakantie (dat betekent hier "langer dan een week") op gang trokken.  Wij namen er het weekendje nog bij en strandden op vrijdag 13 juli zonder al te veel ongelukken in Downtown Vancouver.

Met een temperatuur die ongeveer de helft is van die in Phoenix, konden we voor het eerst deze zomer eens gaan uitwaaien in de buitenlucht.  Niets beters dan een stevige wandeling in Stanley Park onder een aangenaam lentezonnetje.  Stanley Park bleek uiteindelijk zo groot te zijn, dat onze eerste dag meteen ingevuld was! Het openbaar vervoer bracht ons de volgende dag op Granneville Island, met een grote markt van verse en ambachtelijke producten en tal van winkeltjes.  Ook de campus van UBC (de University van Britisch Colombia) stond op het programma.  Daar had Liesbet in de reisgids een plekje ontdekt dat wel erg mooi moest zijn.  Het was een aanrader voor alle natuurliefhebbers!  Maar wie had nu gedacht dat naturisten niet zomaar de eerste de beste natuurliefhebbers waren? Toegegeven, het was een mooi strand... maar onze voorkeur ging toch uit naar het strand aan Stanley Park in downtown Vancouver.  Wel, toch weer een ervaring rijker...

Dan maar de natuur laten voor wat ze is, en wij op weg naar Chinatown.  We weten nog steeds niet of we misschien verkeerd gewandeld zijn, maar toen we plots omgeven waren door meer drugsdealers dan toeristen, besloten we ons bezoek aan Chinatown toch maar af te ronden.  Wel, misschien is het ene Chinatown het andere niet.  Gelukkig was Gastown in de buurt, waar we door een lokale landloper vakkundig werden ingelicht over de werking van de gasklok.  Ook al klonk niet alles even geloofwaardig, hij had zijn tip wel verdiend met die gepassioneerde uitleg.  Een fikse wandeling langs het waterfront bracht ons weer terug naar het hotel, waar we onze biezen en valiezen pakten om Evelien en Pieter te gaan verwelkomen aan de luchthaven!

Vancouver Island met zus... zonder bagage...
We hadden overdag al enkele sms-nieuwsflashes gekregen van de zus... "half uur te laat vertrokken in Brussel" was de eerste sms-flash, gevolgd door "vlucht gemist in Montreal", en dan kort nadien "zijn in baggage claim, valiezen niet mee", maar dan gelukkig toch nog "gaan toch nog om 7pm in Vancouver geraken".

Het blije weerzien met de zus vond dus plaats in de baggage claim zone in Vancouver, met een beschrijving van hun bagage en het verhaal dat ze in Brussel achtergebleven was.  Met de glimlach werd ons verzekerd dat ze wel achterna zou komen, vandaag, of morgen, of overmorgen... Niet getreurd: er is nog dat reserve onderbroekske in de handbagage, en Jeroen en Liesbet hadden nog wat spullen op overschot.

De ferryboot bracht ons allevier tot in Victoria: the "town of the newly weds and nearly deads", hadden we net op de trein geleerd van een vriendelijke Canadees.  Wel.. de moeite of niet de moeite.. dat wandelingetje door Victoria konden we anders wel gebruiken om wat bij te babbelen, en om van alle reisavonturen te bekomen op een terraske, en nog een terraske, en...  Toegegeven, we waren snel rond in Victoria en trokken dan maar naar de provinciale parken voor wat extra wandelingetjes en extra babbeltjes.  Meteen werd duidelijk dat we de natuur moesten opzoeken op Vancouver Island.  Zelfs op de kleinste wandelingetjes werden we verrast door mooie watervallen! Allemaal vakkundig aangeraden door de Joeri, een collega van Evelien. Hoewel... de Joeri had precies wel enkele leuke plekjes gemist, maar de lokale rangers wisten dat voor ons tijdig te corrigeren...

Vancouver Island met zus... en bagage...

Met dat ene reserve onderbroekske gingen Evelien en Pieter het niet te lang rekken, maar gelukkig was de bagage van Evelien en Pieter dan toch met een dag vertraging in Victoria Airport geraakt.  Op de luchthaven volgde dus het tweede blije weerzien van deze vakantie: het blije weerzien met de valiezen!

Onze huurwagen werd omgetoverd tot een 3D puzzel, en helemaal volgepakt ging het richting Campbell River.  De Joeri had ons aangeraden om te gaan "whale watchen".  Een rubberbootje zou ons bij de Orka's of "Killer Whales" brengen.  Een dik pak moest ons beschermen tegen de koude, het zou ons drijvende houden als we overboord gingen, en stiekem hoopten we dat het ook dik genoeg zou zijn in geval een hongerige Orka zou beslissen om ons rubberbootje als dessertje naar binnen te werken.

Zover kwam het gelukkig niet, en die whale watching trip bleek een schot in de roos te zijn! Merci de Joeri, merci! Rond de middag waren de Orka's gelokaliseerd, en onze gidsen brachten ons na de lunch tot bij de Killer Whales om honderden foto's te trekken, allemaal met... een rugvin, of twee rugvinnen, soms zelfs drie! De Orka's waren voldaan en besloten om de dolfijnen met rust te laten.  Geen indrukwekkende sprongen van de Killer Whales dus, maar het was toch wel erg de moeite; vooral toen we op de terugweg nog getrakteerd werden op enkele honderden dolfijnen die zich rot amuseerden in en rond de golven van onze twee rubberbootjes.  Wel, iedereen amuseerde zich eigenlijk wel rot bij het zien van dit schouwspel!

Back to Vancouver

Alweer op aanraden van de Joeri (het leek wel alsof hij een beetje mee op vakantie was) trokken we met nog twee Ferryboten terug richting Vancouver.  Daar had de Joeri nog de Suspension Bridges aangeraden.  Vermits het een druilerige dag leek te gaan worden, verscholen we ons eerst nog even in het bos.  Een stevige wandeling door het lokale regenwoud (en extra spannend in "Bear Country") bracht ons langs kabbelende beekjes en indrukwekkende fauna en flora.  Beren kwamen we gelukkig niet tegen, maar wel een erg uitzonderlijke camouflageslak, waar we jammer genoeg geen foto van hebben getrokken, nietwaar Pieter?

Dat bracht ons in de laatste rechte lijn van onze (eerste) vakantie met Evelien en Pieter... In Vancouver werd die afgesloten met een wel heel erg indrukwekkende hamburger (hoe kan het ook anders).  Het laatste avondmaal dus, hoewel, binnenkort zien we Evelien en Pieter terug in Las Vegas voor een volgend tripje! Wij kijken er alvast heel erg naar uit!

Ohja, en vorige week zijn we ook nog op een ander een uniek avontuur geweest, maar dat vertellen we heel binnenkort wel! Hou onze blog maar in de gaten de komende weken!

Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen