Beatriz en Erik hadden deze zomer besloten om op avontuur te trekken: beiden namen twee maanden verlof zonder wedde om de East Coast te gaan verkennen. Erik ging op stage in een luchtvaartbedrijf, om zijn studies wat kracht bij te zetten, en Beatriz vond een opdracht als lesgever voor een zomercursus Engels. En gelukkig zaten ze allebei nog min of meer bij elkaar in de buurt, rond Philadelphia.
Meer hadden wij niet nodig om hen een bezoekje te gaan brengen! Wat begon met een plan om Philadelphia te gaan bezoeken, eindigde als een weekendje Niagara watervallen aan Buffalo, NY. Jawel, die Niagara Watervallen op de grens van de US en Canada: ze zijn met een gecombineerd debiet van om en bij de 1.834.000 liter per seconde de grootste watervallen ter wereld!
Standby
Omdat hij voor US Airways werkt, had Erik voor ons "standby tickets" geregeld. Dat werkt als volgt: je boekt een vlucht waar nog genoeg vrije plaatsen zijn, je gaat naar de gate zonder een bevestigd ticket, en aan de gate krijg je een vrije stoel toegewezen, waarna je op de vlieger stapt en vertrekt. Tot daar de theorie... Niet dus!
Onze vlucht naar Philadelphia (waar we Erik en Beatriz zouden oppikken) had nog een tiental vrije plaatsen op donderdagavond. Met gepakte valiezen vertrok Jeroen vrijdagochtend voor nog een half dagje werken. Rond 10u een telefoontje van Erik: blijkbaar hadden een heel deel mensen beslist om op vrijdagmiddag toch nog naar Philadelphia te vliegen. Vlucht overbooked en geen kans om nog een vrije stoel te pakken te krijgen! Na wat weg en weer getelefoneer, een eerste beslissing om de trip te annuleren, en een tweede beslissing om dan toch nog te gaan, werden onze tickets uiteindelijk omgeboekt naar Buffalo, NY via Charlotte. Erik en Beatriz zouden ons dan zaterdag wel achterna komen. Oef... wij dus snel naar de luchthaven, waar we nog net op tijd aan de gate arriveerden...
Tot onze grote verbazing bleek het daar echter super druk te zijn! We waren achteraan een lijst met een tiental andere standby passagiers beland, en door een of andere gewichtsbeperking waren die andere standby passagiers hun verkregen tickets al aan het teruggeven. Na een tiental minuutjes chaos zat iedereen op het vliegtuig, was de deur gesloten, en stonden wij een beetje beteuterd aan de gate rond te draaien, klaar om weer naar huis te gaan. Het fotootje van ons gemiste vliegtuig was al genomen voor de blog, toen plots de gate agent het bericht kreeg dat de gewichtsbeperking was opgeheven! En aangezien alle andere standby passagiers al weer bijna thuis in hun zetel zaten, geraakten wij op de valreep toch nog op ons vliegtuig!
Niagara Falls
Na een voor de rest rustige reis (de schijnbaar dubbele boeking op de tweede vlucht was intussen amper het vermelden waard), belandden we dan toch op vrijdagavond in Buffalo. Een kort nachtje slapen, en zaterdagochtend zouden we Beatriz en Erik dan oppikken. Zouden, want ook zij waren vastgeraakt op hun standby avontuur! Wij dan maar richting de watervallen, terwijl Beatriz en Erik probeerden om via Rochester, NY toch nog op bestemming te geraken.
Toen wij dan toch aan de Falls aankwamen, bleek al die heisa best wel de moeite waard! Enkele fotootjes op de blog zullen moeten compenseren voor het feit dat we het allemaal nogal moeilijk kunnen omschrijven. Behalve het feit dat we heel de tijd zaten te denken: amai, zooooo veel water!!
Cave of the Winds
Onderaan de America Falls hebben enkele avontuurlijke schrijnwerkers ooit met houten platformen een wandelweg aangelegd, die te bereiken is via een lift naar de rivier. Gewapend met plastieken sandalen en een poncho gingen we samen de watervallen te lijf! Wel, we hebben het er al bij al goed vanaf gebracht, en onze poncho was zijn geld waard, maar op een vijftal minuutjes waren de watervallen er toch in geslaagd om ons redelijk "zeiknat" te krijgen. Niagara Falls-Liesbet en Jeroen: 1-0.
Maid of the Mist
Erik en Beatriz waren intussen ook ter plaatse geraakt, en samen besloten we onze strijd met de watervallen voort te zetten op de Maid of the Mist, de boot die recht naar de Horseshoe Falls vaart, en je letterlijk in het midden van het bulderende water brengt. Een interessant voorteken: ook hier kregen we een poncho mee. De strijd nog lang niet opgegeven, veroverden we met z'n vieren een plaatsje helemaal vooraan de boot. En enkele ogenblikken later bevonden we ons tussen torenhoge muren van water. Het donderde naar beneden, terwijl onze boot alle moeite van de wereld deed om zo dicht mogelijk bij het spektakel te geraken. Volle vaart vooruit, en toch ter plaatse blijven (water)trappelen... Toch wel heel erg indrukwekkend!
Naar Canada!
Als je het water oversteekt, kom je meteen in Canada terecht. Daar hadden we een hotelkamer geboekt en zouden we 's avonds nog lekker genieten van een dineetje met Erik en Beatriz. Dat is natuurlijk zonder veel problemen gelukt, maar we stonden toch wel even te kijken van het circus dat de Canadezen gemaakt hebben van de Niagara Watervallen: casino's, een reuzerad, overal neonlichten! Het leek wel het Las Vegas van Canada! Zelfs de watervallen waren 's nachts verlicht, en dan nog in verschillende kleuren! Toegegeven, dat laatste was er misschien ook wat over, maar het was eigenlijk wel sjiek...
Standby, part II
Moe maar voldaan na een lange dag aan de watervallen, besloten we rond middernacht onze terugvluchten voor zondag toch maar even na te kijken. En jawel hoor: alles volzet! Geen kans om terug in Phoenix te geraken! Beatriz en Erik hadden nog een vlucht gevonden naar Philadelphia maar moesten daarvoor al om 3u30 uit de veren! Om twee return tickets van $400 te vermijden, probeerden wij met de moed der wanhoop nog even onze twee gratis tickets van Southwest te verzilveren. Dat hadden we voordien al enkele keren geprobeerd voor andere trips, maar meestal stuitten we op blackout dates, tenzij we maanden op voorhand konden boeken.. maar.. jawel!!! Als bij wonder was er nog 1 vlucht beschikbaar: de rechtstreekse vlucht naar Phoenix om 16u in de namiddag! Of dus voor ons nog een extra voormiddagje aan de watervallen met een brunchke in het casino! Als dat geen super meevaller was om het weekend met een knaller af te sluiten, in plaats van met een helse terugreis!
Eind goed al goed dus, en alweer een onvergetelijke trip op onze lijst.. maar misschien denken we volgende keer wel twee keer na over die standby tickets...
Tot binnenkort!
Liesbet en Jeroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten